hatırlanınca mutlu eden anılar

yaş 7 civarı zamanlarda akrabalardan biri magnum çubuğuna bedava veriyorlar dediğinde ilk işim çubuğu markete götürmek oldu. market diyorum çünki ufak çaplı bir süper market neyse gittim aldım dondurmayı keyifle yedim. başka gün annemle market önünden geçerken aklıma geldi markete girdik birdaha çubuğu verdik ama dondurma veren yok. meğer çalışan sırf gönlüm olsun diye dondurmayı ikram etmiş.

arkadan kız arkadaşım zannedip başka bir kıza sarılmıştım mutlu ediyor çünkü kız, sevgilimden daha güzeldi

sevilla deplasmanı , dani alvesin penaltisi.

kız arkadaşım olmasını istediğim ama daha çok bir dostum olarak kalan biriyle şampanya patlattığımız an en güzel anılarımdan biridir

13 temmuz 2014 metallica konseri.

eski çalıştıgım yerden mudur olan arkadaşım bize kalmaya geldi. balkonda oturuyoruz. bizim balkon manzarası tarla. tarlanin ortasından bir ışık göründü. telefon olduğunu anladık. bakıyoruz yanıp yanıp sönüyor. yanından insanlar geçiyor kimse almıyor. bizde dedik biri düşürdü yazık arıyor kimse de almıyor diye insanlara laf atıyoruz. 1 saat izledik o telefonun ışığını sonra dedim ki kalk gidelim alalım telefonu. oda ben gibi fazlasıyla deli olan birisi olduğu için direk kabul etti. biz plan yapmaya başladik. telefonu alıp telefoncu arkadasa satıp parasini yiyecektik. neyse indik aşağıya. tam bizim site kapısından çıkacağımzda yanlislikla osurdu onun osurmasına gülerken yanda oturan kapıcıyı farkettim. kapıcıyı gorunce oda gülmeye basladi ve gülmekten altına kaçırdı. biz oraya oturduk en az 10 dk güldük. sonra kalktık telefona doğru gitmeye başladık. bu sırada annem balkondan dikkat edin diye bağırıyor. kardeşim de telefonu bana vermezseniz şikayet ederim diye. neyse biz yavaş yavaş yürüdük gecenin 1i ve cok ıssız bi yer. bi yaklaştık otların içine bi oğlan yatmış mesajlaşıyor o an direk koşmaya başladık. arkadaşım hamile olduğu için arkamdan bebeğim düşecek bekle beni diye bağırıyordu. ben de de öyle bi olay oluştu ki arkamdan bıçakla geliyor gibi hissediyordum sonra koşarken benim çember düştü. geri kostum çemberi aldım ama o an ki paniği anlatamam. sonra bi baktım arkadaşım uçmuş gitmiş bu sırada annem balkondan bebek düşecek koşmayın ne oldu diye bağırıyor. kardeşim de salaklar orda bi daha telefon ışığı var onu da alın diye bağırıyor. sonra biz koşarak eve çıktık saatlerce güldük. o aptal insanın kalmasını bekledik baya sarhoşmuuş kalkti duse duse uzaklastı.şimdi de balkona oturdugumuzda hem o an ki cesaretimize hayran kalıyoruz hemde her oturma da kahkahaya boguluyoruz. :)))